Wydobywanie kamieni półszlachetnych stało się interesujące dla ludzi, odkąd prymitywny człowiek podniósł w górach pierwszy kolorowy kamyk lub znalazł przezroczysty bursztyn na brzegu.
Rodzaje depozytów
Najczęściej kamienie szlachetne wydobywa się pod ziemią, w wyrobiskach górniczych, rzadziej w odkrywkach. Zdarza się również, że pod wpływem erozji kamienie są stopniowo uwalniane ze skały macierzystej i niesione w dół strumieniami wody. W takich miejscach zagospodarowanie tych osadów odbywa się poprzez ręczne spłukiwanie za pomocą pogłębiarek.
Na terenie współczesnego Afganistanu kopalnie lapis lazuli istniały 6 tysięcy lat temu, o czym pisał słynny podróżnik Marco Polo. Uznawany za najlepszy perski turkus sprowadzany jest z Iranu. Luźne złoża są bardziej opłacalne niż górnicze. W ten sposób wydobywane są szafiry, rubiny i spinele na Sri Lance, diamenty w Namibii, a nad Bałtykiem bursztyn. Ale kamienie w podkładkach nie są najlepszej jakości, ponieważ są walcowane, ścierane i uszkadzane w inny sposób na wielu kilometrach ich drogi od pierwotnego złoża.
Często zdarza się, że głazy, na pierwszy rzut oka niepozorne, są wydrążone w środku i całkowicie wyłożone kryształami. Takie kamienie nazywane są geodami, a kamienie w nich znalezione są zawsze lepsze od innych pod względem czystości i jakości. Częściej niż inne w geodach znajdują się ametysty i cytryny.
Metody produkcji
Obecnie naukowcy zaczynają wydobywać biżuterię, badając pochodzenie skał i analizując ich zawartość.
Po przeprowadzeniu poszukiwań na ziemi i pobraniu próbek z odwiertów wierconych oblicza się, ile materiału można wydobyć w zagospodarowanym polu. Następnie miejsce uważa się za zbadane, możesz rozpocząć pracę.
W krajach afrykańskich i azjatyckich wszystkie kamienie, z wyjątkiem diamentów, wydobywane są w prymitywny sposób. W korytach suchych rzek, szczelinach skalnych i na wybrzeżu w pobliżu fal stosuje się najprostszy rodzaj zbierania - z powierzchni ziemi. Często kryształy są strącane ze skał za pomocą młotów pneumatycznych, operacji strzałowych. W rzekach gleba jest myta w urządzeniach takich jak kosze, ale lekkie kamienie, takie jak turmalin, kwarc i beryl, mogą być jednocześnie tracone - są one wydobywane głównie ze złoża pierwotnego.
Uformowane w starożytności rozsadniki pokrywają wielometrowe warstwy ziemi, które usuwa się ręcznie lub mechanicznie, otwierając złoże. Jednocześnie wykorzystuje się wiele nietypowego sprzętu: maszyny do robót ziemnych, które same tną glebę i transportują ją na wysypiska (zgarniacze), ładowarki typu przenośniki, maszyny z łyżkami zawieszonymi na strzałce (zgarniacze). Do usuwania skały płonnej z odkrywek wykorzystywane są nie tylko wywrotki z przenośnikami, ale w niektórych przypadkach również woda dostarczana pod wysokim ciśnieniem.
