Istnieje typ ludzi, którzy nie mają problemów z czytaniem i ortografią. Zwykle mówi się, że tacy ludzie mają „wrodzoną umiejętność czytania i pisania”. Ale czy naprawdę istnieje, czy to tylko mit? Kontrowersje wokół tej kwestii od dawna nie ucichły.
Niezbędny
- - fikcja,
- - zbiór dyktand,
- - podręcznik do języka rosyjskiego.
Instrukcje
Krok 1
W rzeczywistości sformułowanie „wrodzona umiejętność czytania i pisania” nie jest całkowicie poprawne. W końcu pojęcie „piśmienność” oznacza znajomość zasad gramatyki i umiejętność ich stosowania. A więc w zasadzie nie może być „wrodzony”, ponieważ nie może być „wrodzony”. wiedza nie jest przekazywana genetycznie. To, co ludzie nazywają „wrodzoną umiejętnością czytania i pisania”, byłoby bardziej poprawne nazywać „zmysłem języka”, to znaczy umiejętność szybkiego poruszania się po regułach języka. Wrodzone jednak może być predyspozycją do nauki pewnych przedmiotów. Na przykład, jeśli dana osoba ma lepiej funkcjonujące części mózgu, które są odpowiedzialne za logiczne myślenie, łatwiej będzie mu studiować nauki ścisłe, takie jak fizyka czy matematyka. Można to porównać do innych umiejętności - muzycznych lub sportowych. Tak więc „piśmienność” jest rzeczą nabytą.
Krok 2
Na to, co nazywa się „wrodzoną umiejętnością czytania i pisania”, wpływa przede wszystkim pamięć, zwłaszcza pamięć wzrokowa. Z reguły ludzie, którym przypisuje się tę własność, dużo czytają w dzieciństwie. Zwłaszcza jeśli czytają literaturę klasyczną. Wysoki poziom intelektualny i kulturowy tych dzieł, a także poprawny gramatycznie tekst z pewnością zapadną w pamięć. A jeśli dużo czytasz, to z biegiem czasu mózg jest w stanie przetworzyć zgromadzone informacje w taki sposób, że samodzielnie opracuje algorytm poprawnie zbudowanej gramatyki i pisowni.
Krok 3
Ponadto ważną rolę odgrywa środowisko, w którym dorastało dziecko. Na przykład, jeśli rodzina mówi jakimś dialektem, a dziecko idzie następnie do szkoły rosyjskojęzycznej, będzie mu znacznie trudniej poruszać się po rosyjsku niż komuś wychowanemu przez rosyjskojęzycznych rodziców. To samo dotyczy dzieci wychowanych w rodzinie dwujęzycznej – w podświadomości dziecka powstaje mieszanka gramatyczna z dwóch języków. Uderzającym przykładem jest sytuacja na niemieckich uniwersytetach – na niektórych specjalnościach studenci są ponownie nauczani języka niemieckiego, jeśli pochodzą z obszaru o bardzo odmiennym dialekcie od języka literackiego.
Krok 4
Tak więc „wrodzona umiejętność czytania” kształtowana jest przez szereg czynników: środowisko, w którym dziecko dorastało, dobrą pamięć, czytanie literatury, zapamiętywanie zasad języka i oczywiście praktykę. Rozwijanie „piśmienności” wymaga ciągłego szkolenia. Pisząc dyktanda, dziecko nauczy się posługiwać zakumulowanym słownictwem, utrwalonymi w jego pamięci podstawami ortografii oraz utworzonym łańcuchem „umiejętności logicznej” w taki sposób, że z czasem sformułowania reguł zostaną zapomniane, a osoba nadal będzie pisać kompetentnie „na maszynie”. Ten efekt nazywa się „wrodzoną alfabetyzacją”.
