Nowoczesny Stambuł to największe tureckie miasto, słynące z atrakcji kulturalnych. Miasto położone jest po obu stronach Bosforu, na dwóch kontynentach jednocześnie. W swojej wielowiekowej historii Stambuł, dawniej nazywany Konstantynopolem, wielokrotnie stał się centrum wydarzeń światowych.
Rozkwit Konstantynopola
Pierwsze osady odkryte przez archeologów na terenie Stambułu pochodzą z czasów neolitu. Minęło kilka tysiącleci, a już w VII wieku p.n.e. pojawili się tu koloniści, których przyciągnęło dogodne z punktu widzenia handlu położenie geograficzne tego obszaru. Tak powstało miasto Bizancjum, które przez kilka stuleci było uważane za jedno z najbogatszych i najlepiej prosperujących miast na świecie. Kiedyś miasto znajdowało się pod wpływem państwa perskiego, potem niejednokrotnie przechodziło pod panowanie greckich państw-miast.
Pozycja militarna Bizancjum została wzmocniona po traktacie z Rzymem zawartym w połowie II wieku p.n.e. Wkrótce miasto weszło w skład ziem należących do Cesarstwa Rzymskiego.
Energiczny i aktywny cesarz Konstantyn, nazywany Wielkim, postanowił przenieść stolicę imperium na wschód. Wybór padł na Bizancjum. W mieście rozpoczęto budowę na dużą skalę. W maju 330 roku Konstantyn ogłosił miasto „Drugim Rzymem”. Starając się uwiecznić swoje imię, Konstantyn nadał miastu nową majestatyczną nazwę - Konstantynopol. Miasto otrzymało potężne mury obronne, chrześcijaństwo zostało ogłoszone religią państwową w Konstantynopolu.
W bardzo krótkim czasie odnowione miasto kilkakrotnie rozrosło się i rozrosło. Wykwalifikowani rzemieślnicy, zebrani ze wszystkich zakątków Cesarstwa Rzymskiego, budowali drogi, wznosili świątynie i place miejskie. Półmilionowe miasto stopniowo przekształciło się w jeden z najbardziej wpływowych ośrodków kulturalnych i politycznych ówczesnego świata.
Perła Turcji
Po śmierci Konstantyna Cesarstwo Rzymskie zostało podzielone na dwie walczące ze sobą części. Konstantynopol stał się stolicą jego wschodniej części - Cesarstwa Bizantyjskiego. Zachodni region państwa rzymskiego nie wytrzymał rywalizacji ze wschodnim sąsiadem i stopniowo popadał w ruinę. Tymczasem „Nowy Rzym” nadal zyskiwał na sile i prosperował politycznie i komercyjnie.
Najjaśniejszy okres państwa bizantyjskiego przypada na połowę VI wieku.
W następnych stuleciach w życiu politycznym wschodniego Rzymu miało miejsce wiele wydarzeń. W wyniku podboju osmańskiego pod koniec XIV wieku miasto ostatecznie otrzymało nazwę Stambuł i stało się de facto centrum islamu i Imperium Osmańskiego. Miasto stopniowo zabudowano meczetami i nowymi zespołami pałacowymi. Nazwa „Stambuł” lub „Stambuł” to nieco zniekształcone wyrażenie oznaczające „pełen islamu”, które miało podkreślać znaczenie stolicy dla religii islamskiej.
Po ogłoszeniu Turcji republiką w 1923 r. stolicę kraju przeniesiono ze Stambułu do Ankary. Nie przeszkodziło to jednak w aktywnej ekspansji Stambułu, dawnego Bizancjum i Konstantynopola, przekształcając się w nowoczesną metropolię, światowe centrum handlu i przemysłu.
