Nowozelandzki entomolog i astronom George Vernon Hudson jako pierwszy przedstawił pomysł przesunięcia wskazówek zegara, aby w pełni wykorzystać godziny dzienne. W wolnym czasie od głównej pracy poświęcił się zbieraniu kolekcji owadów. W 1895 roku Hudson przedstawił dokument Wellington Philological Society, który zaproponował dwugodzinną zmianę czasu na letni.
Czas letni
Pomysł Hudsona wywołał zainteresowanie w jego rodzinnym kraju, Nowej Zelandii. Ale z czasem zapomniałem. Na początku XX wieku brytyjski deweloper William Willett niezależnie pomyślał o przejściu na czas letni. W 1907 r. wydał na własny koszt broszurę „O marnowaniu światła dziennego”.
Willett zasugerował w nim przesunięcie zegara do przodu o 80 minut w czterech krokach w kwietniu. A we wrześniu zrób wszystko w odwrotnej kolejności. Jego zdaniem jasne wieczory wydłużą się, wydłuży się czas wakacji, a także uda się zaoszczędzić znaczne środki na oświetleniu.
Po energicznej kampanii, w 1908 roku Willett uzyskał poparcie posła Roberta Pearce'a, który podjął kilka nieudanych prób przeforsowania prawa przez Izbę Gmin. Przez pewien czas pomagał mu w tym młody Winston Churchill.
Zagadnienie zyskało na znaczeniu w roku I wojny światowej, przede wszystkim ze względu na konieczność zachowania węgla. 30 kwietnia 1916 r. przejście na czas letni dokonało Cesarstwo Niemieckie i Austro-Węgry. Wiele innych krajów wkrótce poszło w ich ślady.
Po zakończeniu I wojny światowej zniesiono czas letni. W większości krajów od dawna nie był używany. Czas letni ponownie stał się powszechny, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych i Europie w latach siedemdziesiątych, kiedy wybuchł kryzys energetyczny.
Zimowy czas
Jeśli przejście na czas letni jest powszechną praktyką, to korzystanie z czasu zimowego, w sensie przełożenia wskazówek zegara z czasu standardowego w miesiącach zimowych, jest bardzo rzadkie. Takie przypadki są rzadkością w historii.
Tak więc czas zimowy został wprowadzony dekretem rządowym w Czechosłowacji od 1 grudnia 1946 do 23 lutego 1947. Głównym powodem był fakt, że elektrownie w kraju wytwarzały energię elektryczną o 10 proc. mniej niż potencjalny popyt. Ten krok miał na celu rozłożenie obciążenia sieci w godzinach szczytu.
Akt ustawodawczy, który dał rządowi Czechosłowacji prawo do wprowadzenia czasu zimowego w dowolnym momencie, nie został jeszcze odwołany. To teoretycznie pozwala rządom zarówno Czech, jak i Słowacji na przywrócenie czasu zimowego, kiedy tylko zechcą. Jednak eksperyment nie był już powtarzany.
W rzeczywistości Rosja żyła zimą na początku lat dziewięćdziesiątych. 31 marca 1991 r. zniesiono wprowadzony w 1930 r. tzw. czas letni. Wskazówki zegara zostały cofnięte. A 29 września zegar został ponownie cofnięty. Ze względu na niezadowolenie obywateli i nadmierne zużycie energii elektrycznej, czas „macierzyński” został przywrócony 19 stycznia 1992 r.
