Pszczoły to pracowite owady, o których ludzie mówią wyjątkowo dobre rzeczy. Nic dziwnego, że istnieje powiedzenie „pracowity jak pszczoła”. Nawiasem mówiąc, pszczoły to jedyne owady, które produkują żywność jadalną dla ludzi.
Instrukcje
Krok 1
Miód powstaje z nektaru. Źródłem nektaru są rośliny miododajne. Swoją rolę mogą odegrać krzewy, drzewa i kwiaty. Gdy wiosną na pierwszych roślinach miododajnych zakwitną kwiaty, pszczoły rozpoczynają ciężką pracę.
Krok 2
Pszczoły latające w ulu dzielą się na zwiadowców i zbieraczy. Najpierw pszczoła harcerska znajduje źródło nektaru, zbiera próbną partię, wraca do ula i podaje zbieraczom lokalizację i charakter zebranego nektaru. Przekazywanie informacji odbywa się za pomocą specjalnego tańca wirowego, w który stopniowo angażuje się coraz więcej pszczół. Następnie zwiadowca udaje się do miejsca, w którym znalazła nektar, prowadząc rój zbieraczy.
Krok 3
Pszczoły zbierają nektar z trąbką. Schodzą na kwiatek, aby za pomocą narządów smakowych znajdujących się na łapach ustalić, czy na roślinie jest nektar. Bezpośrednio w jamie ustnej pszczoła dodaje do nektaru sekret gruczołu ślinowego, bogaty w specjalne enzymy, które biorą udział w „cudownej” przemianie nektaru kwiatowego w złocisty miód.
Krok 4
Pszczoły zbieraczki przynoszą wyekstrahowany nektar do ula, ale nie biorą udziału w umieszczaniu substancji w plastrze miodu. Za ten proces odpowiedzialne są specjalne pszczoły, które zajmują się odbiorem nektaru i jego przetwarzaniem. Aby zamienić nektar w miód, pszczoły muszą pozbyć się nadmiaru wody i rozłożyć sacharozę na cukry proste, a następnie zamknąć komórkę gotowym produktem woskiem.
Krok 5
Nektar zawiera średnio równe ilości cukru i wody. Pszczoły po prostu odparowują nadmiar wody z substancji. Aby to zrobić, ostrożnie umieszczają w komórkach małe krople nektaru, wypełniając każdą komórkę nie więcej niż ćwierć. Owady zawieszają każdą nową porcję nektaru w postaci małych kropelek na górnej ścianie komórki. Równolegle z tym owady poprawiają wentylację, usuwają powietrze z nadmiarem pary wodnej. Pszczoły przenoszą nektar gęstniejący ze starych komórek do bardziej odpowiednich. Dojrzewający miód jest przenoszony do górnej, odległej części plastra, a komórki są nim całkowicie wypełnione.
Krok 6
Dalszy rozkład sacharozy na fruktozę i glukozę związany jest z działaniem enzymu inwertazy. Pszczoła zbiera kroplę nektaru, a następnie kilkakrotnie wypuszcza płyn na wyprostowaną trąbkę, a następnie wsysa go z powrotem do wola miodowego. Podczas tego zabiegu nektar miesza się ze specjalną wydzieliną wydzielaną przez pszczoły, po czym wchodzi w kontakt z tlenem. Tlen jest potrzebny do procesu hydrolizy w miodzie. Enzymy uwięzione w nektarze rozpoczynają proces hydrolizy sacharozy już w złożonym w komórkach miodzie, proces ten zajmuje trochę czasu. Na tym etapie komórki miodu są szczelnie zamykane przez pszczoły woskowymi pokrywkami.
