Na półkach nieustannie pojawiają się nowe tkaniny o różnorodnych właściwościach. Ale czasami trzeba dowiedzieć się, jaki produkt przemysłu tekstylnego trzymasz w rękach. Ustalenie rodzaju tkaniny, nawet bez posiadania pod ręką laboratorium chemicznego, jest bardzo proste.
Niezbędny
- - zapałki lub zapalniczka;
- - spodek z białej porcelany.
Instrukcje
Krok 1
Użyj najprostszego testu spalania, aby określić rodzaj tkaniny. W tym celu wystarczy bardzo mały kawałek materiału lub nawet kilka nitek pobranych z nieobrobionego cięcia.
Krok 2
Umieść włókna tkaniny na białym porcelanowym spodku i podpal. Zwróć uwagę na zapach, szybkość spalania, kolor płomienia i oczywiście produkty spalania.
Krok 3
Naturalne tkaniny pochodzenia roślinnego (len i bawełna) spalają się szybko, prawie bezwonny, podobnie jak oparzenia papierowe. Po spaleniu pozostaje trochę jasnoszarego popiołu.
Krok 4
Po ustaleniu, że przed tobą jest len lub bawełna, przyjrzyj się bliżej samej tkaninie. Siemię lniane ma gładszą, bardziej błyszczącą powierzchnię. Skręcenie nici nie jest tak gładkie jak w przypadku bawełny. Ponadto przy spalaniu bawełny zapach spalonego papieru jest silniejszy.
Krok 5
Naturalna wełna podczas palenia zwija się w małe kulki. Włókna wełniane źle się palą, jeśli usuniesz płomień, światło może całkowicie zgasnąć. Charakterystyczny jest bardzo ostry nieprzyjemny zapach spalonego rogu. Jeśli chcesz coś porównać, podpal kilka swoich włosów. W gruncie rzeczy jest to ta sama wełna.
Krok 6
Jedwab naturalny to również produkt pochodzenia zwierzęcego. Spala się tak samo jak wełna - ma nieprzyjemny zapach i spieka się w kruche kuleczki. Jeśli tkanina z naturalnego jedwabiu jest dociśnięta do ciała, bardzo szybko się nagrzewa, sztuczny jedwab nie posiada tej właściwości.
Krok 7
Sztuczne tkaniny zawsze topią się po spaleniu i często wydzielają silne nieprzyjemne zapachy. Co więcej, jeśli podpalisz duży kawałek materiału, jego brzegi stopią się, a nawet spłyną żarzącymi się kroplami.
Krok 8
Włókna poliestrowe są bardzo podobne do wełny pod względem swoich właściwości. Często występują w przemyśle tekstylnym - lavsan, terylene, dacron. Tkaniny z takich włókien palą się z silną emisją sadzy, na końcu nici topi się czarna kulka. Podczas spalania nie pojawiają się żadne specyficzne zapachy.
Krok 9
Kolejną dużą grupą włókien jest poliamid. Należą do nich nylon, nylon, dederon, silon. Wszystkie te tkaniny szybko się palą i wytwarzają sadzę. Podczas spalania tworzą się bąbelki, które natychmiast pękają. Emitowany jest słodkawy zapach. Po wyblaknięciu pozostaje szklista ciemnobrązowa kula.
Krok 10
Zwykłe tkaniny acetatowe bardzo łatwo się palą. Podczas palenia topniejąca brązowa kropla wydaje się wrzeć, a jeśli tkanina zostanie zgaszona, natychmiast twardnieje. Emitowany jest ostry, kwaśny zapach.
Krok 11
Odzież sportowa, płaszcze przeciwdeszczowe, stroje kąpielowe wykonane są z włókien polikrylonitrylowych - nitron, orlon, drelon, wolfcrilon. Tkaniny wykonane z tych włókien najpierw topią się, a następnie szybko wypalają bez pozostawiania pozostałości z jasnym płomieniem. Podczas spalania nie ma zapachu.
