Historycznie kolebką stylu barokowego są Włochy, a raczej Rzym, Florencja, Wenecja i Mantua. Okres baroku, który naznaczył wyłaniającego się ducha kultury zachodniej, został skontrastowany z klasycznymi ideami w literaturze i sztuce.
Instrukcje
Krok 1
O jednoznacznym pochodzeniu słowa „barok” można tylko pomarzyć. Niektórzy twierdzą, że jego korzenie wywodzą się z portugalskiego barroco, co oznacza „perłę o nieregularnym kształcie” lub „perłę z imadłem”. Ktoś myśli, że słowo to pochodzi od łacińskiego verruca, co oznacza „miejsce defektu w kamieniu szlachetnym”. Inni uważają, że słowo to ma włoskie pochodzenie: z włoskiego barocco jest tłumaczone jako „dziwne”, „dziwaczne”, „śmieszne”. W tym sensie styl barokowy miał negatywną interpretację. Zwolennicy klasycyzmu nazywali słowem „barok” wszystko, co choć trochę odbiegało od kanonów klasyków, co było dla nich oczywistym złym gustem.
Krok 2
W ogólnym sensie styl barokowy charakteryzuje się powagą, przesadną ekspresją, dynamizmem, napięciem, chęcią łączenia różnych gatunków sztuki, reformizmem. Wszystkie te cechy stylu baroku znalazły w nim odzwierciedlenie częściowo pod wpływem epoki związanej z odkryciami Kopernika. Styl barokowy, podobnie jak idee Kopernika, był nowatorski, redefiniował światopogląd, człowieka i jego miejsce w tym świecie. Nastąpiła przerwa w dotychczasowych tradycjach.
Krok 3
Z drugiej strony wszystko, co ma matematyczne wyrażenie, jest uznawane za prawdziwe. Oznacza to, że jest to również Wiek Rozumu i Oświecenia. Naturalność jest odrzucana przez styl barokowy, w tej chwili jest synonimem ignorancji, wulgarności, okrucieństwa. Kobiety noszą gorsety, wybielają twarze, a na głowie zakładają nienaturalne i falbaniaste fryzury. Mężczyźni noszą peruki, golą wąsy i brody oraz używają perfum. Wszystko jest nienaturalne i ta nienaturalność jest śpiewana. Wszystkie naturalne pragnienia i popędy są kształtowane w epoce baroku przez zasady rozumu, czy to apetyt, czy pociąg do płci przeciwnej. Apetyt, na przykład, został udoskonalony dzięki wynalezieniu etykiety na stole. Nawiasem mówiąc, widelce i serwetki pojawiły się właśnie w epoce baroku.
Krok 4
Bóg jawi się człowiekowi barokowemu nie jako zbawca, ale jako stwórca i architekt. Jak wielki zegarmistrz stworzył ten mechanizm zwany światem. Stąd przekonanie, że nie ma sensu się modlić, ale musi się od niego uczyć. Robinson Crusoe i baron Munchausen stali się bohaterami tamtych czasów. Uosabiają przygody, odkrycia, tak tkwiące w epoce baroku. Cała dynamika, jasność i ekstrawagancja stylu barokowego zostały zawarte w pracach Rubensa i Caravaggia.
