Jaka Jest Specyfika Socjalizacji Jako Procesu Społecznego?

Spisu treści:

Jaka Jest Specyfika Socjalizacji Jako Procesu Społecznego?
Jaka Jest Specyfika Socjalizacji Jako Procesu Społecznego?

Wideo: Jaka Jest Specyfika Socjalizacji Jako Procesu Społecznego?

Wideo: Jaka Jest Specyfika Socjalizacji Jako Procesu Społecznego?
Wideo: Kampania społeczna jako narzędzie do walki z przestępczością - dr Joanna Stojer-Polańska 2024, Marsz
Anonim

Główną cechą socjalizacji jako procesu społecznego jest samoodnowa społeczeństwa, jego duchowe zastąpienie, tj. ciągłe przekazywanie doświadczeń społecznych innym pokoleniom i ich akceptację tego doświadczenia do późniejszego transferu. Socjalizacja jest konieczna dla osoby do pozytywnego współistnienia i interakcji z innymi członkami społeczeństwa oraz do samostanowienia jako części społeczeństwa.

Jaka jest specyfika socjalizacji jako procesu społecznego?
Jaka jest specyfika socjalizacji jako procesu społecznego?

Cechy socjalizacji

Socjalizacja jest rozumiana jako proces wchodzenia człowieka w środowisko społeczne poprzez akceptację przez jednostkę norm i tradycji rozpowszechnionych w jego środowisku. Socjalizacja opiera się na zdolności osoby przez całe życie do przyswajania kulturowych, moralnych warunków i postaw swojego środowiska społecznego, a także do ugruntowania się w społeczeństwie poprzez świadomość i zdefiniowanie siebie jako części całości.

Asymilacja norm i wartości własnego środowiska warunkuje udaną aktywność jednostki w życiu publicznym. Socjalizacja obejmuje zarówno proces akceptacji przyjętych norm przez jednostkę, jak i proces integracji nowych idei jednostki ze społeczeństwem na jej korzyść. Tak więc socjalizacja jest konieczna, aby osoba mogła zaistnieć jako osoba, a socjalizacja jest konieczna, aby społeczeństwo było stabilne, całościowe, rozwinięte.

Aby wyjaśnić naturę procesu socjalizacji, francuski socjolog Pierre Bourdieu wprowadził takie pojęcie jak habitus – „druga natura”. Przyzwyczajenie to proces podświadomego przestrzegania przez człowieka wpajanych mu zasad i norm życia społecznego. Socjalizacja warunkuje obecność w człowieku nieświadomego postrzegania świata, odpowiadającego warunkom społecznym i postawom otaczającego go społeczeństwa. Dzięki przyzwyczajeniu człowiek czuje się częścią społeczeństwa i czerpie satysfakcję z przynależności do integralnego systemu.

Rodzaje i etapy socjalizacji

Istnieją dwa rodzaje socjalizacji:

- pierwotny - występuje w okresie dorastania i wychowania osoby;

- wtórne - definiowane jest jako integracja dojrzałej, ukształtowanej osobowości z różnymi grupami społecznymi i interakcja z nimi.

Wyróżniają także podstawowy i drugorzędny poziom socjalizacji: poziom podstawowy to komunikacja i relacja podmiotu z niewielką grupą bliskich osób, tj. z rodzicami, przyjaciółmi, sąsiadami, kolegami; drugorzędny poziom socjalizacji to interakcja podmiotu ze strukturami państwowymi, organizacjami publicznymi itp.

Proces socjalizacji składa się z kilku głównych etapów:

- adaptacja - przyswajanie doświadczeń zgromadzonych przez społeczeństwo, naśladownictwo;

- identyfikacja - chęć jednostki do samostanowienia, wyróżnienia się;

- integracja - kształtowanie się jednostki jako uczestnika procesów społecznych;

- etap aktywności zawodowej – wdrażanie nabytej wiedzy i umiejętności, wpływ na otoczenie społeczne;

- etap aktywności po okresie zatrudnienia - przekazywanie doświadczeń społecznych przedstawicielom kolejnego pokolenia.

Zalecana: