Najczęściej drapieżne kwiaty występują na obszarach o ubogich glebach - na pustyniach, bagnach itp. Przyciągając owady swoim jasnym wyglądem i zapachem, roślina bezlitośnie je zjada, uzupełniając brak składników odżywczych.
W sumie w przyrodzie występuje ponad 500 gatunków roślin drapieżnych. Jednym z najbardziej znanych jest rosiczka. Zewnętrznie wygląda jak krótka roślina o szerokich liściach. Każdy liść pokryty jest czerwonymi długimi rzęskami z lepką substancją na końcach. Zgniły zapach rosiczki przyciąga owady. Lądują na roślinie, smarują się lepkim sokiem i nie mogą już odlecieć. Kropla rosy ciasno składa liść, więzi ofiarę w klatce i trawi żywe stworzenia za pomocą specjalnych substancji podobnych do soku trawiennego. Zhiryanka działa na tej samej zasadzie.
Liście muchołówki przypominają jasne muszle z drobnymi włoskami na krawędziach. Ponadto w sezonie letnim są znacznie większe niż zimą. Aby pułapka zadziałała, ofiara musi dwukrotnie dotknąć włosów w ciągu kilku sekund. W ten sposób muchołówka unika fałszywego sygnału, ponieważ zatrzaśniętego skrzydła nie można już otworzyć. Po złapaniu owada roślina za pomocą enzymów przetwarza go do stanu płynnego. Obecnie muchołówka Wenus jest wymieniona w Czerwonej Księdze ze względu na masową eksterminację. Ludzie sadzą go w domu i używają jako łapacza much.
Kalifornijska Darlingtonia przyciąga ofiarę swoim pięknem i aromatem. Jej kwiaty ułożone są jak dzban. Owad siada na kwiatku i wpada do środka. Drobne włoski znajdujące się na wewnętrznych ściankach uniemożliwiają wydostanie się. Ofiara umiera wewnątrz kwiatu, a produkty jego rozkładu służą roślinie jako składniki odżywcze.
Sarracenia to oszałamiająco piękna roślina bagienna. Jej duże kwiaty w kształcie dzbanka są szmaragdowe z purpurowymi żyłkami. Owad leci na jasnym kolorze i słodkim zapachu nektaru, ląduje na roślinie i opada na dno dzbanka. Następnie sarracenia trawi ofiarę.
Nepentes Liana może osiągnąć długość kilku metrów. Główną ofiarą tej rośliny są owady, ale jest ona zdolna do łapania ropuch, małych gryzoni, a nawet ptaków. Kwiaty Nepentes mają kształt wysokiego naczynia, na dnie którego znajduje się ciecz. Ofiara leci do zapachu nektaru, siada na kwiatku i stacza się po śliskich ścianach pokrytych woskową powłoką. Następnie owad topi się w „nektarze”, który w rzeczywistości jest sokiem trawiennym.
Ogromna biblia bardzo lubi mieszkańców Australii. Roślina może dorastać do 70 cm wysokości, a jej płatki pokryte są tak lepką cieczą, że może łapać ślimaki i żaby. Wydzielany sok nie zawiera bakterii i enzymów, dlatego istnieje kilka hipotez dotyczących trawienia ofiary. Niektórzy naukowcy uważają, że w proces ten zaangażowane są grzyby, podczas gdy inni to bezskrzydłe małe owady żyjące na powierzchni kwiatów. Z powodu lepkiego płynu ludzie używają płatków Biblii jako taśmy klejącej.
