Słodkie lub solone orzeszki ziemne są ulubieńcami wielu. Dodawany jest do wyrobów cukierniczych, robi się z niego masło, sprzedaje się je w łupinach i obrane. Jednak nie wszyscy wiedzą, jak i gdzie rosną orzeszki ziemne, a także dlaczego nie można ich uznać za orzech.
Cechy wzrostu
Orzeszki ziemne to roślina z rodziny motylkowatych. Jest to jednoroczna roślina zielna o małych, żółtawych kwiatach.
Nikt nigdy nie widział orzeszków ziemnych na wolności, ale na wyspie Madagaskar rośnie podobna do niej roślina, którą miejscowi nazywają groszkiem mielonym. Ten bliski krewny orzeszków ziemnych ma zielną łodygę, owalne liście i bardzo obficie kwitnie. Jego fasola jest jadalna, ale jest nieco większa niż orzeszki ziemne. Powstają pod ziemią, do której wrastają szypułki, zakrzywione nisko. W niektórych regionach Afryki Zachodniej taki groszek jest nie tylko znany, ale także z powodzeniem uprawiany.
Orzeszki ziemne są ciepłolubne, dlatego uprawa polowa jest możliwa tylko w warunkach klimatycznych południowych regionów naszego kraju. Entuzjaści mieszkający na środkowym pasie będą musieli korzystać ze szklarni.
Uprawa orzeszków ziemnych
Proces uprawy orzeszków ziemnych rozpoczyna się od przygotowania ich nasion. W zależności od temperatury, pod koniec kwietnia (początek maja) nieprażoną fasolę należy rozłożyć na wilgotnej szmatce i wykiełkować, utrzymując wilgotne środowisko przez około 10 dni. Nasiona, z których wykluły się kiełki, należy umieszczać w małych doniczkach z ziemią, co pozwoli 14 dni po wykiełkowaniu przygotować sadzonki do sadzenia w starannie rozluźnionych grządkach.
Ci, którzy chcą sadzić orzeszki ziemne w szklarni, powinni wziąć pod uwagę, że on i pomidory dobrze się czują blisko siebie. Powód jest prosty: krzewy pomidora z usuniętymi dolnymi liśćmi nie zakłócają rozwoju niewymiarowych orzeszków ziemnych, a to z kolei uwalnia azot, którego naprawdę potrzebują jego sąsiedzi w ogrodzie.
Pod koniec czerwca, kiedy pędy rozciągną się do 15-20 cm, orzeszki ziemne zaczynają pojawiać się jeden po drugim i trwa to co najmniej półtora miesiąca. Każdy z kwiatów otwiera się tylko na jeden dzień, a na jednym krzaku może pojawić się kolejno 200 kwiatów.
W zapłodnionych kwiatach powstaje jajnik, który ma tendencję do kontaktu z glebą, aby stopniowo w nią wnikać i tworzyć wszystkie warunki do pomyślnego rozwoju fasoli. Jeśli łóżko jest źle utrzymane, a jajnik nie był w stanie przeniknąć na wystarczającą głębokość, pozostaje sterylny i obumiera.
Grządki należy obrabiać według następującego harmonogramu: koniec lipca - hilling do wysokości 30 mm przy użyciu luźnej mieszanki kompostu i ziemi z ogrodu; sierpień - hilling do wysokości od 15 do 20 mm.
Przy odpowiedniej pielęgnacji orzeszków ziemnych, pierwsza połowa września upłynie pod znakiem przyjemnego wydarzenia - zbioru. Gdy tylko liście rośliny żółkną, krzewy należy całkowicie usunąć z łóżek, strząsnąć z grudek ziemi i ułożyć w słonecznym miejscu do wyschnięcia.
