Spośród wielu metod stosowanych w kryminalistyce do identyfikacji osoby wyróżnia się badanie zapachowe. Wykrywaczem różnic indywidualnych jest w nim pies służbowo-poszukiwawczy, a raczej jego aparat węchowy. Względna stabilność zapachu osoby pozwala z przekonaniem wyciągnąć wniosek o jego udziale w przestępstwie.
Odorologia w służbie kryminalistyki
Metodologia badania śladów zapachowych w kryminalistyce została dostatecznie szczegółowo opracowana przez ekspertów medycyny sądowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji. Niestety obecnie nie ma dobrze rozwiniętej i powszechnie akceptowanej teorii zapachu. Dlatego wiarygodność identyfikacji osobowości człowieka na podstawie zapachu jest kwestionowana przez wielu ekspertów w dziedzinie kryminalistyki („Encyklopedia kryminalna”, RS Belkin, 2000).
Trwają prace nad zapewnieniem możliwości instrumentalnej weryfikacji wyników badań odorologicznych.
Badanie odorologiczne rozwiązuje problem diagnozowania i identyfikacji osoby po wydzielinach zawierających zapach. Te lotne substancje znajdują się w ludzkiej krwi i pocie. Są stabilnie wydzielane przez organizm i dokładnie odzwierciedlają jego unikalne cechy. Z tego powodu stało się możliwe zidentyfikowanie osoby po jej nieodłącznym zapachu.
Zapach jest istotną właściwością przedmiotów materialnych i substancji w nich zawartych. Zapach jest odbierany przez aparat węchowy ludzi lub zwierząt. Próg percepcji śladów zapachowych u psów usługowo-poszukiwawczych jest o kilka rzędów wielkości wyższy niż możliwości ludzkiego zmysłu węchu. W badaniu wykorzystywane są nie tylko dobre psy gończe, ale specjalnie tresowane, tresowane i tresowane psy.
Cechy badania zapachowego
Przedmiotem badania zapachowego jest identyfikacja osoby na podstawie próbek zapachowych pozostawionych przez podmiot śladów. Czasami próbki zapachu są pobierane z plam krwi. Badanie zapachu przeprowadzane jest na stałe.
Eksperci porównują próbki zapachów od przewoźników skonfiskowanych na miejscu zdarzenia z tymi, które uzyskano od osób badanych w sprawie.
Należy zauważyć, że przedmiotem badań w dziedzinie odorologii nie są psy służbowe, ale eksperci. Pies poszukiwawczy to tylko detektor, rodzaj instrumentu, „urządzenie biologiczne”. Zwierzę nie jest w stanie ocenić kryminalistycznych oznak próbek zapachowych - tę pracę wykonują specjaliści, którzy wydają opinię eksperta.
Środkiem badawczym w tego typu badaniach są specjalnie przeszkolone psy laboratoryjne, którym przypisuje się rolę detektorów zapachów. Reakcje psa detektora na przygotowane wcześniej zestawy podobnych przedmiotów z zapachem pozwalają na zidentyfikowanie w próbkach indywidualnych znaków zapachowych, wskazujących na przynależność zapachu do konkretnej osoby.
