Najważniejszym wydarzeniem dla formacji człowieka była umiejętność rozpalenia ognia. To był początek drogi do cywilizacji. Istnieje kilka teorii na temat tego, jak ludzie nauczyli się rozpalać ogień.
Instrukcje
Krok 1
Najprawdopodobniej starożytni ludzie dowiedzieli się o istnieniu ognia, gdy piorun uderzył w drzewo. Pewnego dnia najodważniejsi z plemienia podeszli do płonącej rośliny i przynieśli do domu gałąź. Ludzie po prostu używali tego płomienia przez wiele lat, wrzucając do niego gałęzie i chowając go przed deszczem.
Krok 2
Można zauważyć, że gdy jeden kamień uderza w drugi, pojawiają się iskry. Mogłoby to skłonić kogoś do celowego wywołania iskier, z których płonął płomień.
Krok 3
Umiejętność rozpalenia ognia może przyjść do ludzi niespodziewanie. Ktoś przypadkowo uderzył kamieniem w inny kamień pokryty siarką. Zapalił się, a mężczyzna z zaskoczenia wrzucił płonący przedmiot w suchą trawę, która natychmiast się zapaliła. Podobną metodę rozpalania ognia nadal praktykują Indianie na Alasce. Płomień może się zapalić, jeśli uderzysz bambus kawałkiem gliny. Ta metoda jest nadal stosowana w Indiach i Chinach.
Krok 4
Eskimosi mogli nauczyć się rozpalać ogień, uderzając kawałkiem zwykłego kwarcu o piryt lub żelazo. Oba te kamienie i metal są szeroko rozpowszechnione w miejscach zamieszkania tych ludów. Możesz uzyskać płomień, pocierając o siebie dwa patyki. Ta metoda jest praktykowana przez Indian w Ameryce Północnej. Te same właściwości mają dwa kawałki krzemienia.
Krok 5
Kawałek kryształu górskiego mógłby służyć jako „płonące szkło” w rękach nieostrożnego starożytnego człowieka. Ten przezroczysty kamień może zbierać promienie słoneczne w jednym punkcie, a ich ciepło może spalić przedmiot, na który skierowany jest promień. Ta metoda wytwarzania ognia była stosowana w starożytnym Rzymie i starożytnej Grecji.
Krok 6
Wiele plemion rozpalało jeden ogień i nie wypuszczało go, ponieważ wszystkie metody rozpalania ognia były dość skomplikowane, pojawienie się płomienia mogło zająć dużo czasu. O wiele łatwiej jest raz rozpalić ognisko i mieć go na oku. Zwykle taki "wieczny płomień" rozpalał się w świątyniach, a kapłani trzymali w tajemnicy tajemnicę wyjawienia płomienia przed innymi ludźmi.
