Każdego roku z naszej planety znika wiele gatunków roślin i zwierząt lub ich liczba gwałtownie spada. Aby zwrócić uwagę na ten problem i uchwycić rzadkie podgatunki, powstała cała seria książek. Jednym z nich jest Czerwona Księga Kazachstanu, zatwierdzona decyzją rządu w 1978 roku.
W 1978 roku ukazała się pierwsza część Czerwonej Księgi Republiki Kazachstanu, zawierająca takie działy jak: ptaki, płazy i ssaki. I już na pierwszym spotkaniu autorzy postanowili podzielić wszystkie gatunki zwierząt na dwie grupy: zagrożone i rzadkie.
Wydanie pierwsze - początek
Książka ta zyskała dużą popularność i wiele zainteresowanych odpowiedzi, a wszystko dlatego, że Czerwona Księga Kazachstanu jest słusznie pierwszą tego typu książką w całym Związku Radzieckim.
Już w 1985 roku powołano i uruchomiono Komisję Zoologiczną, w skład której weszli najlepsi specjaliści z instytutów badawczych, organizacji przyrodniczych, uczelni i innych organów. Przed członkami tej komisji postawiono ważne zadanie: zidentyfikować wszystkie gatunki zwierząt i roślin, które są na skraju wyginięcia lub te, które są dość rzadkie w przyrodzie.
Tak szeroki zakres zadań specjaliści przez lata wykonywali jasno i harmonijnie. Z ich pomocą ukazały się aż trzy wydania Czerwonej Księgi Kazachstanu.
Druga edycja
W drugim wydaniu książki pojawił się zupełnie nowy dział, poświęcony gatunkom bezkręgowców, w szczególności owadom, robakom, skorupiakom i mięczakom.
Inną cechą był niewielki nakład wydawanych książek, wynoszący zaledwie 500 egzemplarzy. Wynikało to z przeznaczenia książki, była ona potrzebna właśnie specjalistom od ochrony przyrody.
Trzecia edycja
W 1996 roku rozpoczęto przygotowywanie trzeciego wydania Czerwonej Księgi Kazachstanu, odbywało się to jednocześnie z pisaniem drugiego wydania. Najnowsze wydanie zawiera informacje o gatunkach i podgatunkach kręgowców, ich łączna liczba wynosiła 125, liczba ta została utworzona z takich przedstawicieli kręgowców jak:
- ptaki, - ryba, - ssaki,
- płazy, - Gady.
Należy pamiętać, że zwierzęta te są wymienione tylko w pierwszej części pierwszego tomu, która została opublikowana w trzecim wydaniu. Oznacza to, że pełną skalę pracy zaczyna się odczuwać dopiero wtedy, gdy zrozumiesz, że wszystkie publikacje miały wiele tomów i ogólnie cała praca nad tą książką była wykonywana przez dziesięciolecia. A ta praca specjalistów jest naprawdę wyjątkowa i ma ogromne znaczenie w dziedzinie ochrony środowiska.
