Towary niebezpieczne można uznać za towary, które mogą szkodzić zdrowiu ludzkiemu lub przyrodzie, pociągać za sobą zniszczenie przedmiotów i wartości materialnych, ponieważ mają szereg właściwości fizycznych i chemicznych, które prowadzą do powyższych sytuacji. Do ich transportu konieczne jest uzyskanie szeregu dokumentów i ścisłe przestrzeganie pewnych zasad.
Głównym dokumentem regulującym normy przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie drogowym jest POGAT. Została przyjęta i zmieniona odpowiednio w sierpniu i grudniu 1995 roku.
Oprócz tego istnieje Europejska Umowa ADR, która przewiduje międzynarodowy przewóz towarów niebezpiecznych. Został opracowany w 1957 roku w Genewie i podpisany przez wiele krajów europejskich, w tym Rosję.
Co to jest ładunek niebezpieczny
Istnieje 9 klas towarów niebezpiecznych: materiały wybuchowe, sprężone, skroplone lub rozpuszczone gazy pod ciśnieniem, substancje utleniające i nadtlenki organiczne, substancje radioaktywne, substancje żrące lub żrące, substancje palne, substancje samozapalne lub substancje wydzielające gazy palne podczas interakcji z wodą.
Ponadto każda z nich zawiera mniejsze podklasy, grupy lub kategorie. Dlatego dokumenty wskazują substancję, jej klasę i podklasę. Zgodnie z ADR każdemu towarowi niebezpiecznemu nadawany jest czterocyfrowy numer z wykazu numerów sporządzonego przez ONZ.
zasady transportu
Do przewozu towarów niebezpiecznych wymagane jest zezwolenie ADR. Zwykle wydaje go organ terytorialny RosTransNazdor. Dzieje się tak, gdy trasa przebiega przez więcej niż jeden podmiot Federacji Rosyjskiej lub wzdłuż drogi federalnej.
Aby uzyskać to zezwolenie, musisz wypełnić wniosek w przepisanej formie. Załącza się do niego również szereg dokumentów: zaświadczenie o dopuszczeniu pojazdu do przewozu towarów niebezpiecznych, kartę awaryjną lub informacyjną systemów informacji o zagrożeniach, zaświadczenie o dopuszczeniu kierowcy do przewozu towarów niebezpiecznych oraz trasę transportu.
Trasa powinna być zlokalizowana z dala od obszarów gęsto zaludnionych oraz obiektów ochrony państwa i cennych dla społeczeństwa, np. pomników historii czy rezerwatów przyrody. Jeśli nie jest to możliwe, wybierana jest trasa, na której możliwe jest zminimalizowanie możliwego zagrożenia. W tym miejscu należy również podać czas ruchu, przystanki i prędkość.
Aby uzyskać pozwolenie na przewóz towarów niebezpiecznych, pojazdy muszą być wyposażone w specjalne urządzenia. Obejmuje to żółtą lampę ostrzegawczą, ssanie koła, wytrzymały zbiornik paliwa, system przeciwpożarowy i pomoce informujące o zagrożeniach. Pozwala to zabezpieczyć, zapobiec ryzyku sytuacji awaryjnych i zmniejszyć szkody w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnej.
