Partia monet – „orzeł i reszka” – jest dobrze znana wielu, ale nie wszyscy wiedzą, skąd wzięły się te nazwy. Tymczasem nazwy nadane awersom i rewersom monet rosyjskich w epoce przedrewolucyjnej Rosji przeszły długą drogę i przetrwały do dziś w niezmienionej formie.
Instrukcje
Krok 1
Jedna ze stron każdej rosyjskiej monety o małym nominale, na której przedstawiono godło państwowe - dwugłowego orła, na przełomie XVII i XIX wieku została nazwana „orłem”. Chociaż dwugłowy orzeł stał się symbolem godła państwowego kraju od czasów Iwana III, decyzja o zastosowaniu tego symbolu na pierwszych narodowych monetach została podjęta dopiero po reformie monetarnej przeprowadzonej przez Piotra Wielkiego. Następnie orzeł został przyłożony do awersu monety, czyli na przedniej części.
Krok 2
Do dziś zachowała się tradycja nazywania boku monety z herbem „orłem”, choć w czasach sowieckich dwugłowego orła zastąpiono globusem z sierpem i młotem obramowanym uszami kukurydza, a teraz dwugłowy orzeł jest symbolem Banku Centralnego Rosji i godłem państwowym Federacji Rosyjskiej. To prawda, że teraz „orzeł” jest już na awersie, a rewers monety, czyli jego odwrócona, nie twarzowa część.
Krok 3
„Ogony” w Imperium Rosyjskim nazywano stroną przeciwną do orła. „Ogony” mogą być awersem lub rewersem monety. Do tej pory historycy nie mogą dojść do konsensusu co do tego, skąd wzięła się ta nazwa. Najpopularniejsza wersja opiera się na tym, że ludzie nazywali twarz „kaczką”, a do XIX wieku głowy panujących monarchów były tradycyjnie przedstawiane na monetach o nominałach powyżej pięćdziesięciu dolarów. Później „ryashka” została uproszczona do „ogonów” i mocno zakorzeniona w języku.
Krok 4
Po reformie monetarnej przeprowadzonej przez Piotra Wielkiego na rewersie monet narodowych pojawiły się informacje o nominałach monety i roku wybicia. W tamtych czasach zwyczajowo nakładano na monety dużą liczbę elementów dekoracyjnych i wzorów, które zwykli ludzie, którzy nie mieli wysokiego poziomu umiejętności czytania, opisywali jako kratę. Pojawiła się więc inna wersja pochodzenia nazwy „ogony” - od słowa „krata”. Tradycja nazywania rewersu monety, odwrotnego do tego, na którym widnieją symbole państwowe, przetrwała do dziś, mimo że w różnych epokach strona ta była zarówno awersem, jak i rewersem monety.
Krok 5
W mennicach przez przypadek wydawano tzw. zalipuszki – monety z dwiema główkami lub dwoma ogonami. We współczesnej Rosji najpopularniejsze monety rublowe są bite dwustronnie. Takie monety są bardzo popularne wśród numizmatyków ze względu na ich rzadkość. Teraz koszt jednej takiej monety, niezależnie od jej nominału, może wzrosnąć do 50 tysięcy rubli.
