Oczywiście kwestia jakościowych kryteriów banknotów nie jest tak istotna, jak, powiedzmy, ich ilościowa ekspresja. Niemniej jednak interesujące będzie zrozumienie, jakie metale i stopy zostały użyte do produkcji żetonów przetargowych podczas ich użytkowania w Rosji.
Cenne pieniądze
Od stulecia do emisji monet używano różnych metali. Od początku XVIII wieku używano do tego trzech podstawowych metali – przede wszystkim oczywiście złota, srebra, a także miedzi. Od 1828 r. do ich szeregów dołączyła platyna. Jednak monety platynowe nie przetrwały długo. Już w 1845 roku całkowicie zaprzestano ich produkcji, a używane wycofano z obiegu.
Do 1926 r. nie było żadnych zmian w kwestii żetonów przetargowych. W tym samym roku miedź w monetach została zastąpiona brązem aluminiowym. Srebrne pieniądze emitowano aż do 1931 r., a następnie zastąpiły je pieniądze cupronickel. Z tego możemy powiedzieć, że rozpoczęła się nowa era produkcji monet, w której metale szlachetne całkowicie zastąpiły stopy z metali nieszlachetnych.
Monety brązowe i mosiężne
Stop zwany brązem aluminiowym (95% miedzi i 5% aluminium) był używany do bicia monet o nominałach 1, 2, 3, 5 kopiejek w latach 26-57 XX wieku. Główną zaletą takich monet jest to, że były twardsze niż ich miedziane poprzedniczki.
Monety mosiężne odlewano ze stopu miedzi i cynku. Były też dość twarde, ale wciąż mniej stabilne mechanicznie niż monety z brązu aluminiowego. Mosiądz stopowy był używany w ZSRR od 58 do 91 ubiegłego wieku do produkcji monet o nominałach 1, 2, 3 i 5 kopiejek, aw 1991 roku z mosiądzu odlano monety o nominale 10 kopiejek. W latach 92-93 końca XX wieku z mosiądzu wybito w Rosji pięćdziesiąt i sto rubli. Od 1997 r. pojawiły się mosiężne monety o wartości dziesięciu i pięćdziesięciu kopiejek, a stop ten jest obecnie używany również w bimetalicznych monetach dziesięciorublowych.
Miedzionikiel i nikiel
Cupronickel to stop miedzi, cynku, niklu w stosunku 3:1:1. Stop ten jest bardzo odporny chemicznie i mechanicznie. W okresie od 31 do 57 lat ubiegłego wieku był używany do bicia monet dziesięcio-, piętnastokopejkowych i dwudziestokopejkowych. Od 1997 r. - dla monet o nominałach 1 i 5 kopiejek oraz dla monet 5 rubli.
Stop miedziowo-niklowy jest mniej odporny niż miedzionikiel. Był używany do emisji monet o nominałach dziesięciu, piętnastu, dwudziestu i pięćdziesięciu kopiejek oraz rubli w latach 58-91 XIX wieku. W latach 92-93 z tego stopu wybito monety o wartości dziesięciu, dwudziestu, pięćdziesięciu i stu rubli. Od 1997 roku w Rosji produkowano z tego stopu monety o nominałach jednego i dwóch rubli.
Nowoczesne monety
Obecnie produkują monety platerowane stalą o wartości dziesięciu i pięćdziesięciu kopiejek (stal pokryta jest stopem miedzi), monety dziesięciorublowe są galwanizowane z mosiądzu, a monety o nominałach 1, 2 i 5 rubli są niklowane.
W przełomowym momencie dziewięćdziesiątego pierwszego w ZSRR po raz pierwszy wyemitowano bimetaliczną monetę - monetę o nominale dziesięciu rubli. Różnica między monetami bimetalicznymi polega na tym, że ich zewnętrzna część i wewnętrzna wkładka są wykonane z różnych stopów.
