Dziś makroekonomia krajów producenckich nie może działać i rozwijać się w oderwaniu od zagranicznych stosunków gospodarczych. Ponieważ państwa konsumują więcej produktów niż produkują, rozwój handlu międzynarodowego jest na pierwszym miejscu. Jednocześnie korzystają obie strony, zarówno kraje importujące, jak i eksportujące.
Korzyści z handlu międzynarodowego
W wyniku wzrostu handlu międzynarodowego rozwija się wewnętrzna gospodarka kraju, rośnie liczba rynków zbytu produktów. Prowadzi to do wzrostu PKB, stabilizacji waluty krajowej i wzrostu dobrobytu ludności. Dzięki temu możliwe jest obniżenie podatków od eksportu-importu produktów, co również pozytywnie wpływa na bilans koniunktury w kraju..
W ostatnim czasie nastąpił wzrost przepływu kapitału między krajami. Państwo inwestując swój kapitał w gospodarkę innego państwa nie tylko powiększa swój kapitał, ale także rozwija pewien sektor gospodarki, który będzie mógł eksportować swoje produkty w odwrotnej kolejności. Umożliwi to inwestorowi rozwój własnej, specyficznej branży, której rozwój w jego kraju jest niemożliwy ze względu na brak niezbędnego surowca lub produkcja jest kosztowna w stosunku do eksportera.
Na przykład lokalizacja produkcji w innych krajach, gdzie surowce są tańsze, koszty płac są niższe, a opodatkowanie bardziej lojalne wobec inwestycji. Jednocześnie kraj przyjmujący otrzymuje wzrost wpływów podatkowych do budżetu, tworzenie nowych miejsc pracy oraz najważniejszy rozwój niektórych sektorów gospodarki.
Związki gospodarcze i otwarta gospodarka
Otwarta gospodarka jest szeroko zintegrowana z całym systemem gospodarczym. Określ główne cechy charakterystyczne dla gospodarki otwartej:
- udział w międzypaństwowym podziale pracy (jeden kraj produkuje surowce, drugi przetwarza ten surowiec, trzeci wytwarza produkt konsumpcyjny);
- brak przeszkód w eksporcie- imporcie towarów, zarówno konsumpcyjnych, jak i surowcowych;
- swobodny przepływ kapitału między krajami.
Otwartą gospodarkę umownie dzieli się na dwa typy: otwartą gospodarkę małego typu i otwartą gospodarkę dużego typu.
Mała gospodarka to tworzenie unii gospodarczych między krajami (np. Unia Celna, Unia Europejska). W związkach tych szeroko stosowana jest kooperacja produkcji, inwestowanie środków, wykorzystanie produktów przemysłu i funduszy państw wchodzących w skład tego związku.
Duża gospodarka ma znaczny udział w światowych oszczędnościach i inwestycjach, w wyniku czego ma większy wpływ na wszystkie światowe ceny i alokację zasobów.
W każdym systemie gospodarczym wszystko jest ze sobą powiązane, dlatego makroekonomiczny model gospodarki obejmuje działalność operacyjną zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym. To jest otwarta gospodarka.
