Słońce jest najbliższą Ziemi gwiazdą, w centrum Układu Słonecznego. Znajduje się w odległości 149 milionów kilometrów (1 jednostka astronomiczna) i ma średnicę 1,3 miliona km. Słońce ma niewiele ponad 5 miliardów lat. Jest to żółty karzeł, klasa G”, o temperaturze powierzchni 6000 ° K.
Instrukcje
Krok 1
Słońce oglądane z kosmosu wygląda nieco inaczej niż z powierzchni Ziemi, a astronauci na orbitujących stacjach kosmicznych opisują je jako olśniewająco białą kulę wciśniętą w czarną masę kosmosu. Jednak jego światło nie przeszkadza w widzeniu jednocześnie innych obiektów: gwiazd, księżyca, ziemi. Aby obserwować słońce, musisz używać ciemnych filtrów, ponieważ promieniowanie może przypalić rogówki oczu. Obserwując w ten sposób dysk gwiazdy jest wyraźnie widoczny, a wokół niego widoczne jest samo promieniowanie zwane koroną. Ma temperaturę 2 milionów kelwinów. Dzięki temu promieniowaniu na naszej planecie powstało i utrzymuje się życie.
Krok 2
Przy bliższym przyjrzeniu się powierzchni od razu można zauważyć emisję ogromnej ilości energii i materii w postaci protuberancji. Pod wpływem silnych pól magnetycznych wyginają się w łuki mierzące dziesiątki średnic naszej planety. W latach działalności emisje materii w kosmos są szczególnie intensywne. Na Ziemi wywołują zorze polarne i negatywnie wpływają na sprzęt elektroniczny.
Krok 3
Oprócz protuberancji widoczne są również plamy słoneczne, czyli obszary o niższej temperaturze w stosunku do temperatury reszty powierzchni. Dlatego wyglądają ciemniej. Ale są bardzo gorące i mają temperaturę około 5 tysięcy kelwinów. Plamy są spowodowane siłą pola magnetycznego gwiazdy o 11-letnim cyklu pojawiania się. Im więcej plam, tym większa aktywność Słońca. Plamy pokazują również jego obrót wokół osi z okresem 27 ziemskich dni.
Krok 4
W rzeczywistości Słońce nie ma czystej powierzchni. Widoczna płaska powierzchnia to fotosfera. Warstwa ta ma grubość 400 km, która stopniowo przechodzi we wrzącą strefę konwekcyjną. Różnica w grubości warstwy fotosfery i odległości od Ziemi jest znaczna, dlatego po prostu nie jest widoczna i powstaje wrażenie płaskiej powierzchni.
Krok 5
W kosmosie słońce jest niebezpieczne, emitując duże ilości promieniowania. Życie na Ziemi jest przed nim chronione przez atmosferę. Warstwa ozonowa, znajdująca się na wysokości 50 km, nie przepuszcza promieni gamma, które mają destrukcyjny wpływ na wszystkie żywe istoty. Statki kosmiczne i skafandry są również wyposażone w urządzenia ochronne chroniące astronautów i sprzęt przed promieniowaniem.
