Kukurydza jest znanym przedstawicielem rodziny zbóż, która od ponad stu lat jest obecna w diecie człowieka. Kolby kukurydzy podczas głodu były na wagę złota, dawały pożywienie ptakom, ludziom i zwierzętom.
Instrukcje
Krok 1
Kukurydza to ciepłolubna roślina, której nasiona rosną, gdy gleba nagrzewa się do dziesięciu stopni. Wzrost masy wegetatywnej następuje, gdy średnia dzienna temperatura powietrza przekracza dziesięć stopni. Wyróżnia się następujące istotne fazy tworzenia roślin: wschodzenie siewek, pojawienie się piątego liścia, dojrzewanie siódmego i ósmego liścia (okres intensywnego wzrostu), tworzenie wiechy, kwitnienie kłosów i pełna dojrzałość. Sadzonki pojawiają się od siódmego do piętnastego dnia po siewie. Ten etap zależy od warunków wilgotności i temperatury gleby.
Krok 2
Kiedy na kukurydzy uformuje się od pięciu do sześciu liści, wzrost części nadziemnej ustaje. Wynika to z intensywnego rozwoju systemu korzeniowego, który składa się z kilku warstw. Ziarno rośnie wraz z korzeniem embrionalnym, z którego wyrastają korzenie boczne, które tworzą pierwszą warstwę systemu. Drugi poziom systemu korzeniowego powstaje z pierwszego węzła podziemnej części. Z węzłów nadziemnych wyrastają korzenie powietrzne lub podporowe, które wnikają głębiej w glebę i zapewniają roślinie stabilność.
Krok 3
Korzenie kukurydzy mogą sięgać do głębokości 200 cm, przy niewystarczającej wilgotności korzenie rozprzestrzeniają się głębiej na początku sezonu wegetacyjnego, a przy obfitej wilgoci w warstwie gleby korzenie znajdują się na powierzchni ziemi. Po pojawieniu się ósmego liścia rozpoczyna się intensywny wzrost kultury. W ciągu dnia kukurydza może wzrosnąć o 5-6 cm, w tym czasie mogą tworzyć się pędy boczne - pasierbowie. Przyczyną ich pojawienia się mogą być: niska temperatura we wczesnym okresie wegetacji, przesycenie nawozami azotowymi, rzadki siew. Pod koniec sezonu wegetacyjnego pasierbowie wymierają.
Krok 4
Kukurydza jest rośliną dwupienną, zapylaną krzyżowo i jednopienną, która ma kwiatostan żeński (wiechy) i męski (kłos). Kiedy wiechy kwitną, w pylnikach tworzy się pyłek, który jest wyrzucany. Czas kwitnienia zależy od warunków pogodowych, od kilku godzin do dziewięciu dni. Na kształtowanie się ucha duży wpływ mają warunki środowiskowe. W przypadku niedostatecznego odżywiania, niedoboru wilgoci i zachwaszczenia rozwój ucha może być opóźniony w rozwoju wiechy. W rezultacie kłosy mają mniej ziaren z rzędu i można obserwować przez ziarno.
Krok 5
Niska wilgotność i wysoka temperatura zmniejszają żywotność pyłku, wpływają niekorzystnie na zapylanie i wielkość ziarna na kolbach. Normalne procesy zapylania i kwitnienia zostają zakłócone, nici kolby wysychają, a ziarna pyłku nie mają możliwości kiełkowania, w wyniku czego umierają. Po zapłodnieniu ziarno zaczyna się wypełniać, w tym czasie w kukurydzy gromadzą się substancje zapasowe (cukry, polisacharydy). Kolejnym ważnym etapem kończącym sezon wegetacyjny jest pojawienie się czarnego punktu. Powinien być wyraźnie widoczny u podstawy ziarniaka. Jego wygląd oznacza koniec wypełnienia zbożowego.
