Mapa Schuberta to wojskowa mapa topograficzna Imperium Rosyjskiego z trzema wiorstami. Swoją nazwę nosi od nazwiska słynnego generała porucznika Fiodora Fiodorowicza Schuberta.
Powody powstania „mapy Schuberta”
Na początku XIX wieku, po skutkach Wojny Ojczyźnianej z 1812 roku, wojsko rosyjskie uświadomiło sobie realną potrzebę rozwoju kartografii krajowej. Nakreślono plan, na który rosyjski departament wojskowy przeznaczył ogromny budżet. Pierwsze pomiary topograficzne prowadzono od 1818 roku popularną metodą triangulacji. Rząd carski podszedł do tego projektu tak poważnie, że stworzył całą Wojskową Składnicę Topograficzną. Na jego czele stanął Fiodor Fiodorowicz Schubert, którego nazwisko kojarzy się z popularną nazwą trójwiosłowej wojskowej mapy topograficznej Imperium Rosyjskiego.
Za Schuberta prace miały głównie charakter przygotowawczy. Prawdziwe, poważne prace rozpoczęto już za panowania Mikołaja I w połowie XIX wieku, za czasów drugiego dyrektora Wojskowej Składnicy Topograficznej, generała dywizji Pawła Aleksiejewicza Tuchkowa. I choć samo tworzenie mapy jest znacznie bardziej związane z działaniami i wysiłkami Tuchkowa, wśród ludzi zakorzeniła się nazwa „mapa Schuberta”.
Na jubileuszowym medalu „Z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania Korpusu Topografów Wojskowych widniało nazwisko Fiodora Fiodorowicza Schuberta. 1872 . To ukłon w stronę jego hobby, któremu poświęcił cały swój wolny czas - numizmatyki.
Wartość „mapy Schuberta” w rosyjskiej kartografii
Stworzenie tej mapy znacznie zwiększyło możliwości obronne naszego kraju. Wszystkie europejskie prowincje Rosji, z wyjątkiem Moskwy, są na nim zaznaczone obrazem nawet małych ścieżek, bagien i brodów. Na mapie zaznaczono także odrębne obiekty: budynki, młyny, gospodarstwa. Wąwozy, naturalne granice i wzgórza – wszystko zostało starannie udokumentowane i starannie narysowane przez kartografów.
Pierwsze wydanie map powstało w latach 1846-1863. Następnie okresowo prowadzono rozpoznanie, czyli dodawanie i wyjaśnianie istniejących map.
Kompletny atlas map Schuberta jest teraz w pełni zdigitalizowany i można go łatwo znaleźć w Internecie. Z map korzystają zarówno zawodowi kartografowie i historycy, jak i podróżnicy oraz poszukiwacze skarbów.
Był używany wszędzie aż do 1922 roku, kiedy zaczęto stosować nowe technologie fotografii lotniczej, które zastąpiły metodę triangulacji. Dokładność „trzech składów” Schuberta jest tak duża, że karty były używane nawet podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. A teraz są częścią oprogramowania tak popularnych programów jak Google Earth.
