Starożytne źródła literackie, takie jak Biblia, opowiadają o gigantach, którzy kiedyś żyli na ziemi - stworzeniach o gigantycznym wzroście. Wiele dzieł ustnej sztuki ludowej opowiada również o kolosach, które żyły w przeszłości. Do dziś archeolodzy znajdują dużą liczbę obiektów i niezwykłych konstrukcji, których wielkość jest znacznie większa niż zwykle dla ludzi.
Kto mógłby władać młotem o wadze 140 kilogramów?
W pobliżu miasta Llandudno, które znajduje się na północnym wybrzeżu Walii w Wielkiej Brytanii, znajduje się starożytna kopalnia miedzi. Znajdują się na wysokości 220 metrów nad poziomem morza. Kopalnia, znana również jako Great Orme, istniała na tym wzgórzu już w epoce brązu. Nadal znajdują się tutaj młotki, łączna liczba znalezionych narzędzi to 2500 sztuk.
Kamienie Orkadów, Stonehenge, posągi z Wyspy Wielkanocnej, megality w Egipcie i inne starożytne budowle mogły być stworzone przez rasę gigantów. Dla przedstawicieli współczesnej ludzkości bloki te wydają się niezwykle masywne.
Zakłada się, że kopalnia rozciągała się na wiele kilometrów, z czego archeolodzy odkryli około sześciu. Wiadomo również, że znajdowała się na dziewięciu poziomach w głębi lądu i wydobyto z niej ponad 1700 ton miedzi. To bardzo imponujące osiągnięcie dla ludzi tamtej epoki, biorąc pod uwagę, że nie mieli oni narzędzi elektrycznych, z których korzystają współcześni ludzie.
Czy giganci chodzili po ziemi?
Jeśli wydobycie miedzi w takich ilościach w tamtym czasie było niemożliwe do osiągnięcia ludzkim wysiłkiem, to czy nie może istnieć rasa gigantów?
Najcięższy dziś młot waży około 44 kilogramów. Ale średnio młot kowalski nie jest cięższy niż 22 kilogramy.
Dorosły może utrzymać 44-kilogramowy młot, ale nie na długo. Zwykłemu człowiekowi trudno nawet wyobrazić sobie, jak można nosić takie narzędzie przez cały dzień bez odczuwania bólu i bez pocenia się. A młota ważącego 140 kilogramów, którego tysiące odkryli archeolodzy w Great Orme, nie może podnieść jedna osoba.
Więc kto poradziłby sobie z tak ciężkimi instrumentami? Zgodnie z założeniem Teda Tweetmeyera, amerykańskiego inżyniera i pisarza, giganci, którzy mogliby podnieść taki młot, powinni mieć od 3,5 do 5,5 metra wysokości.
Nadal pozostaje główne pytanie: dlaczego giganci zbudowali te wszystkie ogromne konstrukcje i dlaczego jest ich tak wiele na Ziemi?
Może są to ci sami giganci, o których mowa w Księdze Rodzaju? Ale Biblia nie mówi, skąd pochodzą: z innych galaktyk czy z innej planety Układu Słonecznego.
W niektórych tłumaczeniach biblijne słowo „Nefilim” oznacza „tytan”. Ale inne znaczenie tego słowa to „upadły”. Etymologia wskazuje na różne źródła pochodzenia tego słowa, ale jeśli połączy się oba znaczenia, to nie będzie nic sprzecznego w pomyśle o zstąpieniu na Ziemię wysokich cudzoziemców.
Jeśli giganci, którzy spadli z nieba, naprawdę chodzili po ziemi, najprawdopodobniej wylądowali w więcej niż jednym miejscu. Ślady ich obecności - kamienne monolity mniej więcej tej samej wysokości - można znaleźć w różnych częściach świata. Głazy wykute w skałach, przeniesione i zainstalowane przez gigantów były niewiele wyższe od nich samych.
