W Rosji śliwka wiśniowa nazywana jest śliwką wiśniową, w Europie Zachodniej - mirabelką, a na Kaukazie - śliwką rozsypaną. Często jest hodowany nie tylko jako drzewo owocowe, ale także jako drzewo ozdobne. Dlaczego tak nazywa się zdrową i smaczną śliwkę wiśniową, a czym jest osławiona rozłożysta śliwka?
Rozłóż drzewo
Kaukascy nazywają śliwkę wiśniową śliwką rozłożystą ze względu na kształt drzewa, którego gałęzie mają rzeczywiście lekko rozłożysty kształt, co nadaje koronie śliwki wiśniowej niezwykły blask. Oprócz Rosji śliwka wiśniowa rośnie na Półwyspie Bałkańskim, Kaukazie, Azji Mniejszej, Iranie, a także w górach Kopet-Dag, Tien Shan i Pamir-Alai. Najlepiej rośnie i daje obfite plony na żyznych glebach rzecznych. W niektórych wsiach szczególnie ceniona jest guma, którą zbiera się z kory śliwki wiśniowej i przeżuwa w celu złagodzenia kaszlu.
Rozłożysta śliwka dobrze się rozmnaża i może żyć około 120 lat. Owoce śliwki wiśniowej są bogate w cukier, kwasy, substancje pektynowe, a także witaminę C i prowitaminę A. Spożywa się je na surowo lub pyszne dżemy, gotuje się z nich przetwory i kompoty. Mocne, ciemnoczerwone drewno śliwki wiśniowej również nie pozostaje bezczynne - wykonuje się z niego drobne wyroby tokarskie i stolarskie. Często do dekoracji krajobrazu wykorzystuje się rozłożyste śliwy – szczególnie dekoracyjny wygląd ma śliwka czerwonolistna, która rośnie na Ukrainie, na Kaukazie, na Krymie iw Azji Środkowej.
Cechy śliwki wiśniowej
Zewnętrznie rozpłaszczona śliwka wygląda jak wielopniowe drzewo z rodziny Rosaceae z rozłożystą koroną. Śliwy wiśniowe często osiągają 10-15 metrów wysokości. Dojrzałe owoce rozrzuconej śliwki są koloru zielonego, ciemnofioletowego lub różowego, a ich nasiona są trudne do oddzielenia od miąższu. Kwaśny lub słodko-kwaśny smak owoców śliwki wiśniowej nadają w ich składzie kwasy jabłkowy i cytrynowy oraz cukier, którego ilość waha się od 4,2% do 9,9%. Również w składzie owoców śliwki rozsypanej znajdują się azotowe, mineralne i garbniki.
Zawarte w śliwce wiśniowej pektyny pozwalają na wykorzystanie jej do przygotowania aromatycznej złotej galaretki. Ponadto jest często używany do produkcji win, likierów, napojów bezalkoholowych, a także jest szeroko stosowany w kuchni - na przykład tkemali (lokalna odmiana śliwek wiśniowych) jest bardzo popularna w Gruzji. Ugotowane i przetarte przez sito owoce rozłożystej śliwki są surowcem do wyrobu ciastek lawaszowych, które w medycynie ludowej stosuje się na szkorbut. Śliwka wiśniowa sprawdziła się również jako środek gojący rany – jej sok, rozcieńczony wodą i niewielką ilością kamfory, jest doskonały na gojące się rany.
